Kolekcja Jana Adamiaka
W ramach projektu Archiwa Rodzinne Niepodległej, Archiwum Państwowe w Siedlcach prezentuje kolekcję dokumentów dotyczących Jana Adamiaka, właściciela zakładu stolarskiego w Siedlcach przed II wojną światową. Materiały pochodzą ze zbiorów Lecha Adamiaka, wnuka Jana.
W Siedlcach, miejscu obecnie rozpoczynającej się od ronda Księdza Alfreda Hoffmana ulicy Księdza Jerzego Popiełuszki, przed wojną funkcjonował Zakład Stolarski Jana Adamiaka. Był to duży warsztat, zatrudniający do 30 osób. Terminowali w nim protoplaści stolarskich rodów w Siedlcach: Kozaczyńskich i Łopaciuków. Jan Adamiak piastował funkcję starszego cechu. Po jego śmierci zakład prowadzili do wybuchu wojny synowie Edmund i Zdzisław.
W czasie II wojny światowej, we wrześniu 1939 r. Zdzisław walczył w obronie granic Polski, potem do wyzwolenia pracował jako stolarz w niewoli niemieckiej. Bracia kontynuowali wspólnie profesję stolarską po wojnie. Regały i szafy przez nich wykonane możemy odnaleźć w budynku dawnego sądu przy ul. Piłsudskiego 16. Inne dzieła znajdują się w kościele św. Stanisława w Siedlcach (ramy stacji Drogi Krzyżowej, konfesjonały i prawdopodobnie część ławek) i w Katedrze pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Siedlcach (krzyż misyjny 30 V -7 VI 1964 r. po prawej stronie lewej kruchty wejściowej). Bracia wykonali także elementy ambony i ołtarzy do kościoła garnizonowego pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Siedlcach oraz ołtarzyki i klęczniki do Seminarium Duchownego. W ich zakładzie powstawały również deski do gitar elektrycznych, wzorowanych na instrumentach czechosłowackiej firmy „Jolana”. To były pierwsze gitary elektryczne w dziejach Siedlec. Grały od 1965 r. w pierwszym siedleckim zespole bigbitowym „Chabry”. Perkusistą w nim był Lech, syn Zdzisława, a wnuk Jana Adamiaka.
Fotografie reklamowe Zakładu Stolarskiego Jana Adamiaka z propozycjami różnych wzorów szaf, stolika i kwietników.
Fot. B. Sadowski i Ch. Bieńkowicz.
