Mateusz (1805-1878) i Marianna z d. Rogulska Barszczewscy (?-1853) z synem Stanisławem (1850-1918), fot. I. Boretti, Mińsk, ok. 1853 r.
Losy rodziny Barszczewskich – mistrzów stolarskich i murarskich – od XVIII w. związane były z Lublinem. Z tej linii rodu pochodził m.in. Józefat Barszczewski (1836-1863), dowódca oddziału w powstaniu styczniowym, syn Mateusza Barszczewskiego (1805-1878) i Marianny z Rogulskich (zm. w 1853 r.). Za protoplastę rodu Danielskich z linii krakowsko-kijowskiej uchodzi Jakób Danielowicz Danielski h. Daniel, urodzony w 1718 r. w Starym Sączu, ożeniony z Apolonią Szymańską. Losy rodziny de Mezerów były zaś ściśle związane z Kijowem i jego okolicami.
Marcjanna Elżbieta Barszczewska (1823-1904), córka Marcjana i Teresy z d. Paprockiej, fot. A. Stepanoff, Lublin, II poł. XIX w.
Potwierdzenie szlachectwa Samuela Tarnawskiego h. Sas i Jana Nepomucena Erazma Tarnawskiego h. Sas, syna Jana Antoniego i Marianny z d. Turowskiej, wnuka Samuela i Rozalii Truszkowskich, wydane przez Radę Wydziału Stanów Królestw Galicji i Lodomerii, Lwów, 2 listopada 1855 r. Pergamin, 30x46 cm
Konstancja Danielska z d. Tarnawska , córka Erazma, fot. Franciszka de Mezer, Kijów, b.d.
Fotografie z czasów I wojny świtowej, w której uczestniczył Zygmunt Barszczewski raniony ciężko w 1916 r. ok. Krasnobrodu przebywał na rekonwalescencji.
Połączenie tych dwóch rodzin nastąpiło przez małżeństwo Henryka Jana Danielskiego (1853-1913, malarz, drzeworytnik, zarządca dóbr) i Konstancji Tarnawskiej h. Sas (1862-1828), córki Erazma i Marii de Mezer, zawarte 17 listopada 1888 r. w Juchnach k. Kijowa. Jednym z trójki ich dzieci był Jan Chrzciciel Antoni, urodzony 15 listopada 1892 r. w miejscowości Krutohroby (pow. taraszczeński), doktor medycyny. Studia ukończył na uniwersytetach w Kijowie i Charkowie. W latach 1930-1932 pełnił funkcję naczelnika wydziału zdrowia województwa tarnopolskiego, w latach 1932-1939 – lubelskiego.
Fotografie Jana Danielskiego z okresu służby w 2-gim Pułku Strzelców Granicznych, ok. 1919-1920 r.
Dr Jan Danielski, 1920 r. Fotografia z okresu służby w 2-gim Pułku Strzelców Granicznych.
Fotografie Jana Danielskiego z okresu służby w 2-gim Pułku Strzelców Granicznych, ok. 1919-1920 r.
Dyplom ukończenia rocznych studiów z higieny Jana Antoniego Danielskiego (1892-1958) na Wydziale Higieny i Zdrowia Publicznego Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa w Baltimore, Baltimore, 11 czerwca 1929 r.
Uroczystość pożegnania dyrektor Gimnazjum Żeńskiego Unii Lubelskiej Jadwigi Firewiczowej w 1937 r. Siedzą od lewej: 1. Turnowa, 2. Kamińska, 3. Modrzejewska, 4. Apciowa, 5. Firewiczowa, 6. Danielska, 7. brak nazwiska, 8. brak nazwiska, 9. Kantowa; stoją od lewej: 1. brak nazwiska, 2. brak nazwiska, 3. Modzelewska, 4. Skrzypkowa, 5. dr Żurakowski, 6. Solecka, 7. Kulikowa, 8. Piotrowska, 9 brak nazwiska, fot. Ludwik Hartwig, Lublin, 1937 r.
Zjazd dyrektorów szpitali województwa lubelskiego. Doktor Jan Danielski siedzi w pierwszym rzędzie jako czwarty z lewej strony, Lublin, Urząd Wojewódzki, 29 maja 1938 r.
W czasie okupacji niemieckiej był kierownikiem ośrodka zdrowia przy ul. Górnej w Lublinie i członkiem Rady Głównej Opiekuńczej. W 1940 r. więziono go na zamku lubelskim. Działał w konspiracji pod pseudonimem „Lech”. Zajmował stanowisko kierownika Wydziału Zdrowia Okręgu Lubelskiego Delegatury Rządu RP. Aresztowany w 1944 r. wraz z całą Delegaturą, został wywieziony do ZSRR, gdzie do 1947 r. przetrzymywano go w Moskwie (Lefortowo i Łubianka), Charkowie, Riazaniu-Diagilewie i Czerepowcu.
Laurka imieninowa przygotowana dla solenizanta dr. Jana Danielskiego przez współtowarzyszy z celi więziennej nr XIV, Charków, 24 czerwca 1945 r.
Po powrocie do Lublina został zatrudniony jako pracownik naukowy Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. W 1949 r. napisał pracę habilitacyjną, opublikowaną w „Annales UMCS”, nie zatwierdzoną jednak przez władze. Współorganizował, a od 1954 r. kierował Zakładem Higieny. Organizował Instytut Medycyny i Higieny Pracy, którego dyrektorstwa nie mógł objąć ze względu na sprzeciw władz. Mianowany profesorem na krótko przed śmiercią w 1958 r.
Zaświadczenie nr 063563 dla repatrianta Jana Danielskiego, wydane przez Państwowy Urząd Repatriacyjny w Białej Podlaskiej, Biała Podlaska, 4 listopada 1947 r.
Nominacja Ministra Zdrowia dla dr. Jana Danielskiego na stanowisko kierownika Katedry Higieny Ogólnej na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej, Warszawa, 14 września 1954 r.
Jan ożenił się z Zofią de Mezer (1895-1979) w dn. 17 lipca 1918 r. Mieli dwie córki: Annę Alinę (1921-2015), która wszyła za mąż za Janusza Żurakowskiego (1914-2004, oficer lotnictwa), i Jadwigę Konstancję (1924-2009), która poślubiła Mariana Stanisława Barszczewskiego (1919-2010).
Fotografie dr Jana i Zofii z d. de Mezer Danielskich z czasów I wojny światowej.
Dom Jana Danielskiego w Połonnym na Ukrainie.
Stanisław (1850-1918, s. Mateusza) i Aleksandra z d. Pliszczyńska (1851-1918) Barszczewscy, fot. S. Zawadzki, Lublin, ok. 1900 r.
Ks. Stanisław Barszczewski (1888-1970) s. Stanisława i Aleksandry. Zakład fot. A. Stepanow, Lublin 1912 r.
Matylda Barszczewska (1883-1907) c. Stanisława i Aleksandry. Zakład fot. S. Zawadzki, A. Stepanoff, Lublin 1912 r.
Matylda Barszczewska (1883-1907) c. Stanisława i Aleksandry. Zakład fot. R. Bieniecki, Lublin 1912 r.
Medal pamiątkowy przyznany Stanisławowi Barszczewskiemu za udział w wojnie rosyjsko-tureckiej w latach 1877-1878. Na rewersie napis-cytat z Biblii: Не намъ, не намъ, а имени Твоему (Nie nam, nie nam, ale w imię Twoje).
Medal pamiątkowy dla Stanisława Barszczewskiego z wystawy Przemysłowo-Rolniczej w Lublinie z 1901 r, Lublin, 1901 r.
Laurka z okazji imienin dla Stanisława Barszczewskiego od dzieci: Zygmunta, Stanisława, Konstancji, Matyldy i Michała, Lublin, 1895 r.
Laurka z okazji imienin dla Aleksandry Barszczewskiej z d. Pliszczyńskiej (1851-1918) od dzieci: Zygmunta, Stanisława, Konstancji, Matyldy i Michała.
Dyplom czeladniczy wydany przez Urząd Starszych Cechu Stolarskiego w Lublinie, Lublin, 13 lipca 1867 r.
Legitymacja Mariana Barszczewskiego, członka Koła Leśników w Białokrynicy przy Państwowej Średniej Szkole Rolniczej Liceum Krzemienieckiego, 15 czerwca 1938 r.
Fotografie z praktyki Mariana Barszczewskiego, ucznia szkoły Leśnej w Białokrynicy odbytej w Leśnictwie Dóbr Rejowiec, Rejowiec, 3 sierpnia 1938 r.
Zaświadczenie z praktyki Mariana Barszczewskiego, ucznia szkoły Leśnej w Białokrynicy odbytej w Leśnictwie Dóbr Rejowiec, Rejowie, 3 sierpnia 1938 r.
Zaświadczenie o pracy wystawione dla Janiny Barszczewskiej z d. Sobczak (1892-1975), potwierdzające jej zatrudnienie w szpitalu w Bełżycach od 1 maja 1921 r. do 5 października 1921 r. w charterze pielęgniarki, Lublin, 10 października 1921 r.
Na spuściznę składają się w sumie trzy odrębne archiwa rodzinne: Barszczewskich, Danielskich i de Mezerów. W zasobie są także fotografie i dokumenty dotyczące rodzin skoligaconych oraz osób, z którymi utrzymywano kontakty towarzyskie. Ze względu na artystyczne zainteresowania Danielskich odnajdujemy w ich spuściźnie szkicowniki i tomiki wierszy.
Autoportret Jadwigi Barszczewskiej z d. Danielskiej, Lublin, b.d.
List Danuty Januszewskiej z Gloucester w Anglii do wujostwa Danielskich w Lublinie. W rzeczywistości jest to list Anny Żurakowskiej z d. Danielskiej (córki Jana), która wyjechała nielegalnie do Anglii, do narzeczonego Janusza Żurakowskiego, lotnika. Obydwoje w listach stosowali konspiracyjne imiona i nazwiska, Gloucester, 29 czerwca 1948 r.
Fotografia portretu olejnego Marcina Danielskiego (1746-1821) autorstwa Jana Wincentego Kopffa (1763-1832).
Szkic autorstwa Henryka Danielskiego.
Wiersz humorystyczno-satyryczny Michała Danielskiego z 1910 r. Fragment tomiku wierszy.
Na szczególną uwagę zasługują dokumentacja i muzealia związane z pobytem dr. Jana Danielskiego w radzieckich obozach oraz korespondencja jego żony Zofii z władzami w sprawie uwolnienia męża.
Charakterystyczne dla spuścizny de Mezerów są zaś liczne fotografie, co wynika z faktu, że Franciszek de Mezer był właścicielem atelier fotograficznego w Kijowie.
Michał Danielski (1891-1911), s. Henryka i Konstancji, fot. Franciszek de Mezer, Kijów, po 1897 r.
Stanisław Czosnowski (1893-1944), Kijów, 1911 r. Literat, aforysta, przed II wojną światową sekretarz Sejmu RP, przyjaciel Jana i Michała Danielskich.
Album ze zdjęciami Zofii de Mezer i innych spokrewnionych osób, Połonne, II poł. XIX w.-I poł. XX w.
Zofia de Mezer.
Zofia de Mezer.
Zofia de Mezer.
Kazimierz de Mezer, syn Adama, wnuk Franciszka, brat Zofii z de Mezerów Danielskiej.
Kazimierz de Mezer, syn Adama, wnuk Franciszka, brat Zofii z de Mezerów Danielskiej.
Pierwsza z prawej – Maria de Mezer z d. Mielczarska, drugi z prawej – Kazimierz de Mezer, stoi – Zbigniew de Mezer, syn Heleny de Mezer.
Kazimierz de Mezer.
Kazimierz de Mezer.
Stoją: trzeci z lewej – Kazimierz de Mezer, pierwszy z prawej – Jan Danielski, siedzą: pierwsza z lewej – Maria Danielska, trzecia z lewej – Zofia de Mezer.
Połonne.
Pierwsza z lewej – Zofia de Mezer. Pierwsza z prawej – Maria Danielska.
Pierwszy z lewej – Jan Danielski, druga z lewej Maria Mielczarska, trzecia z lewej – Maria Danielska, czwarty z lewej – Kazimierz de Mezer, piąta z lewej – Zofia de Mezer.
Stoi czwarta z lewej – Zofia de Mezer, siedzi pierwsza z lewej – Maria Danielska.
W środku Zofia de Mezer.
Druga od lewej – Maria Mielczarska (II żona Kazimierza), 4 z lewej – Konstancja Danielska z d. Sas-Tarnowska (córka Marii Sas-Tarnowskiej z d. de Mezer), stoi – Maria Danielska, czwarty z prawej – Franciszek de Mezer, trzecia z prawej – Wanda Połońska z d. de Mezer (siostra Franciszka, druga z prawej – Helena Mielczarska (I żona Kazimierza), pierwszy z lewej – Kazimierz de Mezer, wklejka – Jan Danielski.
Pierwszy z lewej – Jan Danielski, trzeci z lewej – Kazimierz de Mezer, czwarta z lewej – Maria Danielska, piąta z lewej – Zofia de Mezer.
Pierwszy z lewej – Kazimierz de Mezer, drugi z lewej – Franciszek de Mezer, piąta z lewej – Zofia de Mezer.
Pierwszy z lewej – Franciszek de Mezer, w środku – Kazimierz de Mezer, z prawej – Helena de Mezer z d. Mielczarska (1893-1918).
Spuścizna Danielskich znajdowała się pod opieką dr. Jana Danielskiego oraz jego żony Zofii z d. de Mezer. Przez małżeństwo zawarte dn. 4 listopada 1944 r. przez ich córkę Jadwigę z Marianem Barszczewskim nastąpiło połączenie spuścizn dwóch rodzin. Z czasem opiekę nad archiwaliami rodzinnymi przejęła Jadwiga Konstancja Barszczewska. W czasie wojny materiały zostały wzbogacone o archiwum de Mezerów, przywiezione przez członków tej rodziny, która podczas okupacji znalazła schronienie w Lublinie u doktorostwa Danielskich.
Jan Kanty Florian Danielski (1849-1920), lekarz powiatowy w Rzeszowie, fot. S. Spritzer, Rzeszów, 1910 r.
Jan z Dukli Antoni Danielski (1884-1948), nauczyciel w I Gimnazjum Klasycznym im. Stanisława Konarskiego w Rzeszowie, fot. nieznany, Rzeszów, b.d.
Po śmierci rodziców zabezpieczeniem archiwum zajął się Zygmunt Barszczewski (emerytowany nauczyciel), który zdecydował się przekazać je do zasobu Archiwum Państwowego w Lublinie, stając się jednocześnie ambasadorem akcji Archiwa Rodzinne i Archiwa Rodzinne Niepodległej, jak i darczyńcą lubelskiego Archiwum. Ze spuścizny utworzony została zespół archiwalny nr 2538 – Akta rodzin Barszczewskich i Danielskich. Zespół ten obecnie liczy 398 j.a. Dzięki zaangażowaniu Zygmunta Barczewskiego w projekt Archiwa Rodzinne Niepodległej do Archiwum Państwowego w Lublinie trafiła w 2019 r. także darowizna aktowa przekazana przez Tadeusza Jerzego Gantnera.
Cegiełka o wartości 15 gr na budowę pomnika Józefa Piłsudskiego.
Wycinek prasowy z fotografią marszałka Rydza-Śmigłego z promocji podchorążych lotnictwa na podporuczników.