Materiały rodzinne Marii Weroniki Jędryczek, córki starszego wachmistrza Feliksa Jędryczka, przechowywane u niej w domu ku pamięci żołnierzy 10 Pułku Ułanów Litewskich. W większości są to fotografie oraz pamiątki zbierane przez lata przez Feliksa Jędryczka, spuścizna jego służby kancelaryjnej i frontowej w 10 Pułku.
Pani Maria Weronika Jędryczek już od końca II wojny światowej kultywowała pamięć o ułanach 10. Pułku Ułanów Litewskich. To w rodzinnym domu państwa Jędryczek spotykali się weterani walk o Polskę. Po śmierci ojca, pani Maria stała się spadkobierczynią wszystkich materiałów i przechowywała je w rodzinnych albumach. Wśród nich znajdują się unikatowe oryginalne rozkazy dzienne dowództwa 10. Pułku Ułanów Litewskich, datowane na lata 1919 – 1927, oryginalne niepowtarzalne fotografie wyjazdu delegacji Brygady Kawalerii „Białystok” w 1936 roku do Wilna na grób Marszałka Józefa Piłsudskiego, czy wydruk partytury na orkiestrę dętą marszu pułkowego z 1958 roku, przywieziony do Polski w 1967 roku z Londynu.
Ojciec pani Marii, Starszy wachmistrz Feliks Jędryczek to bohater, który już w 1918 roku uczestniczył w walkach niepodległościowych i rozbrajaniu Niemców okupujących ziemie polskie, w 1919 roku jako młody chłopak wstąpił do wojska, do kawalerii, przydzielony do 10. Pułku Ułanów Litewskich, wyruszył z rodzinnej Częstochowy do okolic Pietkowa k. Łap, gdzie 10. Pułk był formowany, po krótkim szkoleniu, od razu został wysłany na front wojny polko-bolszewickiej, do 1922 roku cały czas walczył w obronie terenów wschodnich, wiernie służył w garnizonie miasta Białystok, a w 25 sierpnia 1939 roku wraz z ułanami 10. PUŁ wyruszył z białostockich koszar na wojnę, walczył podczas całej kampanii wrześniowej, po wyjściu z niewoli hitlerowskiej, wrócił do Białegostoku, gdzie w czasie wojny służył w Armii Krajowej.
- przywieziona w 1967 roku z Londyny przez mjr. Jana Kałłaura, ówczesnego prezesa Koła 10-go Pułku Ułanów Litewskich w Wielkiej Brytanii.
Orkiestra pułkowa była oczkiem w głowie dowódców 10. Pułku. Pułk szczycił się szczególnie swoim plutonem trębaczy.
Wyjazd przedstawicieli Brygady Kawalerii Białystok (w składzie: 1 Pułk Ułanów Krechowieckich, 10 Pułk Ułanów Litewskich, 9 Pułk Strzelców Konnych, 14 Dywizjon Artylerii Konnej) pod dowództwem gen. bryg. Ludwika Kmicic-Skrzyńskiego. Wśród dowódców: płk Witosław Porczyński dowódca 10. Pułku Ułanów Litewskich.
12 maja 1936 roku odbyło się złożenie w mauzoleum na cmentarzu na Rossie urny z sercem Marszałka Józefa Piłsudskiego. Obchody tego dnia były bardzo uroczyste, w kościele św. Teresy odprawiono mszę żałobną, następnie uformowano kondukt, który przemaszerował przez ulice Wilna. Dzwony katedry i innych świątyń sygnalizowały dojście na cmentarz, gdzie złożono trumnę matki Marszałka i urnę z jego sercem do grobowca. W momencie wnoszenia trumny i urny do mauzoleum nastąpiła trzyminutowa cisza, po której oddano 101 strzałów armatnich, a orkiestra odegrała hymn narodowy.
Na fotografiach widzimy przejazd defilady wojskowej ulicami Starego Miasta w Wilnie, przez Ostrą Bramę, na miejsce pochówku matki i urny z sercem Marszałka Józefa Piłsudskiego na cmentarzu na Rossie złożenie kwiatów przez dowódców jednostek wchodzących w skład Brygady Kawalerii Białystok.
Zawiera m.in. awans plut. Feliksa Jędryczka na wachmistrza liniowego.
Na uwagę zasługuje również „kącik gospodarczy” oraz porady wojskowe, co uczynić z „przemarzniętymi” ziemniakami, aby były zdatne do spożycia.
Kopiec marszałka Józefa Piłsudskiego na krakowskim Sowińcu, zwany także Mogiłą Mogił z racji złożonych tam ziem z pól bitewnych, to największy kopiec w Polsce. Według najnowszych pomiarów, kopiec ma blisko 34 m wysokości i 110 m średnicy u podstawy. Projektantem budowli był inżynier Franciszek Mączyński. Do dziś w kopcu złożono ziemię z ponad 4 tys. pól bitewnych i miejsc kaźni Polaków z lat 1794-1989. Budowę Kopca rozpoczęto 6 sierpnia 1934 r. z inicjatyw Związku Legionistów Polskich, dokładnie w 20. rocznicę wymarszu z krakowskich Oleandrów Pierwszej Kompanii Kadrowej. W jego usypywaniu uczestniczyli ludzie z całej Polski, w tym jak widać na fotografiach ułani 10. Pułku, i w całym kraju zbierano fundusze na ten cel. Wznoszenie Kopca ukończono 9 lipca 1937 r.
Widoczny jest odcisk pieczęci i podpis prezydenta Białegostoku Seweryna Nowakowskiego.
