Kolekcja Wacława Hejnowicza
Kolekcja Wacława Hejnowicza została udostępniona Archiwum Państwowemu w Lesznie w postaci kopii cyfrowych przez krewną Wacława – Elżbietę Hejnowicz-Wojciechowską
Wacław Hejnowicz, syn Franciszka i Marianny (z domu Kolińskiej) urodził się 9 września 1892 r. w Poznaniu. Tam też ukończył szkołę powszechną, a następnie w 1907 r. kurs księgowości, zorganizowany przez Towarzystwo Przemysłowe.
W latach 1918–1919 pracował jako monter przy naprawach samochodów w zakładach w Poznaniu.
W grudniu 1920 r. zamieszkał w Lesznie. Rok później, 18 października 1921 r. zawarł związek małżeński z Magdaleną Szymańską. Małżeństwo doczekało się trojga dzieci: Bogdana (ur. w 1922 r.), Mieczysława (ur. w 1924 r.) i Lucyny (ur. w 1927 r.).
W 1923 r. złożył w Izbie Rzemieślniczej w Poznaniu egzamin mistrzowski w zawodzie mechanika. W 1932 r. otrzymał pozwolenie na prowadzenie pojazdów mechanicznych. W połowie lat 30. uzyskał licencję na prowadzenie zakładu elektro-techniczno-mechanicznego. Posiadał także uprawnienia do kształcenia uczniów rzemieślniczych w zawodzie mechanicznym. Oprócz warsztatu prowadził wraz z żoną sklep w Lesznie przy ul. Wolności 22, z asortymentem elektryczno-mechanicznym.
Należał do Bractwa Kurkowego, był także członkiem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Krótko przed wybuchem wojny był także radnym w Radzie Miasta Leszna.
Po wybuchu II wojny światowej został szoferem do dyspozycji dowództwa „Nikodem”, co dokumentuje poświadczenie dowództwa „Nikodem” Wielkopolskiej Brygady Kawalerii z 4 września 1939 r. Walczył w bitwie nad Bzurą. Po przegranej bitwie wrócił do Leszna. W maju 1940 r. został aresztowany i osadzony w obozie koncentracyjnym w Dachau, a następnie w Mauthausen, gdzie zmarł 16 maja 1941 r.
