Domowe Archiwum / Rękopisy, / Zabezpieczenie (konserwacja)

Zabezpieczenie (konserwacja)

Magdalena Wiercińska

Dokument z rodzinnego archiwum (np. list, dyplom, świadectwo) może być wykonany za pomocą różnych środków piśmienniczych, a także za­wierać inne dodatkowe elementy, np. znaczki, fotografie, aplikacje pa­pierowe, stemple anilinowe, suche tłoki lub pieczęcie lakowe. Środki piśmiennicze zastosowane do wytworzenia dokumentów (rękopis wyko­nany atramentem lub ołówkiem kopiowym, maszynopis, druk itp.), a tak­że spoiwa (do mocowania fotografii, znaczków) starzeją się w różny spo­sób pod wpływem wilgoci, światła, środowiska kwaśnego i użytkowania. Zabezpieczając dokument należy pamiętać, że wszystkie jego elementy mogą w odmienny sposób reagować na te same warunki zewnętrzne.

Paszport z 1920 roku. Przykład dokumentu wykonanego różnego rodzaju środkami piśmienniczymi zawierający znaczki oraz stemple anilinowe (zdj. M. Wiercińska)

Głównym problemem, z jakim stykamy się podczas zabezpieczania jest zakwaszenie podłoża dokumentów powstałych w XIX i XX wieku, któ­re postępuje wraz z upływem czasu, prowadząc do osłabienia i destruk­cji papieru. Ówczesne procesy produkcyjne sprawiają, że celuloza, czyli główny składnik papieru, ulega degradacji w środowisku kwaśnym. We wstępnej fazie objawia się to charakterystycznym zażółceniem podłoża oraz osłabieniem jego struktury. Z czasem papier staje się kruchy i nie­zwykle podatny na uszkodzenia mechaniczne.

Silnie zakwaszone dokumenty są szczególnie podatne na uszkodzenia mechaniczne (zdj. M. Wiercińska) W zakwaszonych dokumentach uszkodzeniom najczęściej ulegają ich krawędzie (zdj. M. Wiercińska)

Innym istotnym czynnikiem ryzyka jest flora mikrobiologiczna w kurzu obecnym w pomieszczeniach i osiadającym na powierzchniach. W sprzy­jających warunkach (temperatura powyżej 20°C i wilgotność przekracza­jąca 55% RH) zarodniki grzybów pleśniowych kiełkują, tworząc samo­wystarczalną kolonię, mogącą zagrozić zarówno zbiorom, jak i zdrowiu człowieka.

Przykład „kamienienia” papieru pod wpływem produktów metabolicznych wytworzonych przez kolonię grzybów pleśniowych (zdj. M. Wiercińska) Jednostka archiwalna zaatakowana przez grzyby pleśniowe (zdj. M. Wiercińska)

Mikroorganizmy stwarzają poważne problemy, ponieważ nie są widoczne gołym okiem. Ich rozwój można zaobserwować i rozpoznać, gdy na powierzchni oraz w strukturze papieru pojawiają się drobne, ciemne plamki oraz kolorowe przebarwienia. Ryzyko rozwoju mikroorganizmów wzrasta, gdy dokumenty ulegną zawilgoceniu lub zalaniu.

Zawilgocenie lub zalanie papieru może spowodować rozwój grzybów pleśniowych (zdj. M. Wiercińska)

Ważne!

Podejmowane czynności konserwatorskie powinny służyć zahamo­waniu lub spowolnieniu procesu zakwaszenia oraz ograniczeniu ry­zyka rozwoju grzybów pleśniowych.

Dokument trzeba chronić przed permanentnym działaniem światła dzien­nego, ponieważ promieniowanie UV ma destrukcyjny wpływ na papier. Oryginałów na podłożu papierowym nie należy eksponować na ścianie, lecz przechowywać w papierowych obwolutach. Nie wolno stosować plastikowych, nieprzepuszczalnych koszulek, ponieważ dokumenty mu­szą mieć zapewnioną cyrkulację powietrza.

Oryginalne materiały papierowe powinny być przechowywane w for­mie rozłożonej. W miejscach zgięć i trwałych deformacji powstają mikro­uszkodzenia włókien, które z czasem będą ulegać degradacji, powodu­jąc przedarcia lub ubytki. Układając dokumenty w opakowaniach należy zwrócić uwagę na suche tłoki pieczętne lub pieczęcie lakowe.

Suchy tłok pieczętny na dokumencie papierowym (zdj. M. Wiercińska) Dokument z pieczęciami lakowymi (zdj. M. Wiercińska)

Tego rodzaju dokumenty powinny być przechowywane oddzielnie, w ob­wolutach zapewniających odpowiednią przestrzeń, co ograniczy ryzy­ko rozprostowania śladu tłoka. Ta sama zasada dotyczy sposobu prze­chowywania dokumentów z pieczęciami lakowymi. Tego rodzaju obiekty najlepiej umieścić w osobnych obwolutach, przykryć tekturką, w której znajduje się wycięte okienko, wymiarem odpowiadające wypukłości do­kumentu.

Sposób zabezpieczenia wypukłych elementów takich jak pieczęcie (zdj. M. Wiercińska) Arkusz papieru z wyciętym okienkiem może skutecznie chronić wypukłą pieczęć lakową (zdj. M. Wiercińska)

Dokumenty o szczególnie dużych formatach, trudne do przechowywania, najlepiej zabezpieczyć nawijając je na tubę (o możliwie dużej średnicy, większej niż 10 cm) i wkładając do pudła.

Sposób zabezpieczenia wielkoformatowego dokumentu przez nawinięcie go na papierową tubę i włożenie do pudła (zdj. K. Zgliński) Różne rodzaje opakowań ochronnych (zdj. K. Zgliński)

Uwaga!

Nie należy wkładać zrolowanych dokumentów do wnętrza tuby, ponieważ ich wyjmowanie może spowodować uszkodzenia

Papiery lub teczki, które mają ochraniać dokumenty, powinny być dostoso­wane do wymiaru obiektu i wykonane z materiałów z rezerwą alkaliczną (należy o to zapytać sprzedawcę lub producenta podczas zakupu produktu).

Obwoluta ochronna z papieru z rezerwą alkaliczną (zdj. K. Zgliński)

Zakwaszenie papieru postępuje wraz z upływem lat, a niewłaściwy spo­sób ich przechowywania przyspiesza ten proces. Dlatego trzeba zadbać o stabilne warunki w pomieszczeniu w którym znajduje się archiwum – nie powinny tam występować znaczne wahania temperatury, a wilgot­ność musi być ograniczona. Z tego powodu, a także w związku z trudno­ścią w utrzymaniu czystości, nie należy przechowywać dokumentów na strychach i w piwnicach.

Jak wcześniej wspominaliśmy, mikroorganizmy znajdujące się w kurzu mogą powodować nieodwracalną destrukcję materiałów. Dlatego nie na­leży spożywać posiłków podczas pracy z dokumentami. Warto używać jednorazowych rękawiczek, które chronią dokumenty przez zabrudze­niami znajdującymi się na dłoniach, ale również skórę dłoni przed zanie­czyszczeniami na papierze.

Środki ochrony osobistej stosowane podczas pracy z dokumentami (zdj. K. Zgliński)

Do usuwania powierzchniowych zabrudzeń najlepiej nadają się ściereczki z mikrofibry. Mikrowłókna bardzo dobrze zbierają kurz i nie rozprzestrze­niają go na powierzchni dokumentu. Należy pamiętać, żeby po zakończe­niu prac wyprać ściereczki, co ograniczy przenoszenie ewentualnego za­każenia mikrobiologicznego na inne obiekty.

Różne rodzaje ściereczek z mikrofibry (zdj. K. Zgliński)

Wszelkie metalowe elementy powinny zostać usunięte z dokumentów, ponieważ wraz z upływem czasu będą ulegały korozji, niszcząc papier.

Uwaga!

Podczas usuwania metalowych elementów, np. spinaczy lub zszy­wek, należy wsunąć pomiędzy narzędzie a dokument cienką prze­kładkę chroniącą podłoże przed uszkodzeniem.

Metalowy spinacz, który skorodował powodując destrukcję papieru (zdj. M. Wiercińska) Sposób usuwania metalowego spinacza. Pod spinacz wsunięto pasek z materiału chroniącego papier przed narzędziem. W tym przypadku użyto pasek melineksu (zdj. M. Wiercińska)

Nie można wpinać dokumentów w segregatory z metalowymi klamra­mi, ponieważ one także korodują wraz z upływem czasu. Uszkodzonych dokumentów nie należy samodzielnie podklejać. Zastosowanie nieodpo­wiednich spoiw może spowodować przebarwienia papieru, a wraz z bie­giem lat – jego trwałe uszkodzenie.

Uwaga!

Do naprawy dokumentów nie można używać taśm samoprzylep­nych. Klej w nich zastosowany ulega degradacji w ciągu kilku lat i po tym czasie nie da się go usunąć ze struktury papieru.

W wypadku wystąpienia znacznych uszkodzeń mechanicznych, spowo­dowanych osłabieniem podłoża, rozwojem mikroorganizmów (przebar­wienia) lub zespojenia się dokumentów należy zwrócić się o pomoc do specjalisty – dyplomowanego konserwatora.

Przykład uszkodzeń spowodowanych przez taśmy samoprzylepne (zdj. M. Wiercińska) Przykład uszkodzeń spowodowanych przez taśmy samoprzylepne (zdj. M. Wiercińska)

Zasady dobrego zabezpieczania dokumentów:

Zasady dobrego zabezpieczania dokumentów:

  • Chroń dokument przed stałym działaniem światła dziennego;
  • Przechowuj materiały w odpowiednich warunkach klimatycznych – w stałej temperaturze i wilgotności;
  • Stosuj obwoluty i teczki zapewniające cyrkulację powietrza;
  • Korzystaj z opakowań dostosowanych do rozmiaru dokumentów;
  • Używaj opakowań z rezerwą alkaliczną;
  • Usuwaj z dokumentów wszystkie elementy metalowe (zszywki i spinacze);
  • Do odkurzania używaj ściereczek z mikrofibry;
  • Zachowuj ostrożność – w kurzu mogą znajdować się zarodniki grzybów pleśniowych;
  • Stosuj jednorazowe rękawiczki, które będą jednocześnie chroniły dokument i skórę dłoni.

Trzeba również pamiętać o rzeczach, których nie należy robić podczas archiwizacji:

  • Nie przechowuj dokumentów na strychach i w piwnicach;
  • Nie narażaj dokumentów na długotrwałe działanie promieni UV;
  • Nie używaj plastikowych koszulek i segregatorów;
  • Nie składaj dokumentów, ponieważ w ten sposób możesz trwale uszkodzić strukturę papieru;
  • Nie wykonuj samodzielnych napraw za pomocą taśm samoprzylep­nych;
  • Nie stosuj metalowych spinaczy ani zszywek;
  • Nie używaj gumki do ścierania – w ten sposób możesz uszkodzić osłabiony papier;
  • Nie spożywaj posiłków ani napojów podczas pracy z dokumentami.